zaterdag 2 augustus 2008

Terug in Chiang Mai

Vervolg 29 juli

Het is al donker als we uit het internetcafe komen en de nachtmarkt is al begonnen. Dit ziet er heel leuk uit, er zijn rijen vol kleine rode parytenten waaronder de Laotiaanse vrouwen op kleden zitten met hun goederen. Er worden voornamelijk handgemaakte spullen, kleding en zijden beddengoed verkocht. Het is zo goedkoop dat je je bijna schaamt voor het afdingen. We hebben allemaal wat souveniertjes gekocht en hebben (omdat David het zo graag wilde) op de markt gegeten. We zaten op een paar planken tussen 2 fietskarren en je kon uit verschillende pannen opscheppen. Het was allemaal vegetarisch dus het kon geen kwaad, het was alleen ook allemaal koud. We hebben met z'n vieren voor 3 euro gegeten maar we zijn later op de avond nog in een "echt" restaurant gaan eten omdat we nog honger hadden. Omdat we morgen al om 5.30 uur op moeten zijn we om een uur of 11 naar het hotel gegaan. We vonden ons verblijf in Luang Prabang alle vier geweldig, vooral het relaxte sfeertje beviel ons wel.


30 juli
Vanmorgen werd ik al om 5 uur wakker en ben ik nog even de straat op gegaan om de monniken te zien die in een lange rij langs de bevolking lopen om eten te krijgen. Ik stond niet op het beste punt, maar ik heb er toch nog iets van meegekregen. Om 07.15 waren we aan boord van de Luangsay cruiseboot. Dit is een oud rijstschip dat mooi met teakhout is opgeknapt. We zaten met 30 personen aan boord van allerlei nationaliteiten. Gelukkig voor ons was er nog een gezin uit Londen met een jongen van 12 en een meisje van 14. Na even wat aftasten over en weer hebben de kinderen zich de 2 dagen op de boot prima met elkaar kunnen vermaken. Wat leuk was dat zij van alle passagiers veel complimenten kregen dat ze zo goed Engels spraken.
Het duurt 2 dagen om over de Mekong van Luang Prabang naar de grens met Thailand te varen. Dit kan met een goedkope slowboat en deze "luxe" cruise. Omdat we in alle reisverslagen hadden gelezen dat het een ramp is om 2 dagen met je benen in je nek op een houten bankje te zitten, hadden we voor deze cruise gekozen. Je kon aan de medepassagiers wel merken dat hun bestedingspatroon heel wat hoger is dan het onze. Toch was het leuk om aan boord de reiservaringen uit te wisselen, de meesten waren al op heel wat plekken in de wereld geweest. Het uitzicht vanaf het dek was prachtig maar op een gegeven moment heb je het wel gezien en is het heerlijk om even niets te doen, te kletsen of lekker te lezen. De eerste dag hebben we onderweg een stop gemaakt bij de Pak Ou caves, een heilige grot waar een enorme hoeveelheid boedhabeeldjes stonden. Dit is een van de weinige toeristische attracties aan te varen vanuit Luang Prabang. Bij de ingang van de grot stonden wel honderd kleine kinderen met piepkleine kooitjes met vogeltjes om tegen betaling uit te laten vliegen. Zielig voor die vogeltjes en sommige kinderen waren nog zo klein dat ze amper zelf de trappen op konden lopen. Je kon bijna niet lopen en we waren allemaal blij weer terug aan boord te zijn.


Om een uur of 6 kwamen we aan in Pakbeng, de overnachtingsplaats voor alle boten, waar we overnachtten in een lodge die als ontwikkelingsproject voor de plaatselijke bergbevolking diende. We sliepen allemaal in stijlvolle houten huisjes met uitzicht op de Mekong. Helaas hadden we weinig tijd om rond te kijken want we moesten al om 19.00 uur aan tafel. De noord-laotiaanse keuken kon ons niet zo bekoren, maar we hebben wel gezellig gezeten. Omdat we de volgende dag om 06.15 aan het ontbijt moesten zitten, ging iedereen rond een uur of 10 naar bed.



31 juli
Het heeft de hele nacht gegoten van de regen, en het regent nog steeds als we om 7 uur wegvaren. Rond het middaguur wordt het droog en meren we aan om een bergstam te bezoeken. We hadden vorig jaar al een aantal bergstammen bezocht in Thailand en vonden dat een beetje aapjes kijken, maar dit was wel aardig. Er woonden zo'n 20 kinderen in het dorp en we hebben hen onze knikkers, potloden en koekjes gegeven. Ze stonden allemaal rond Anouska en maakten er bijna ruzie om dus we denken dat ze er in ieder geval wat aan hebben.



Om een uur of 4 kwamen we bij de Thaise grens, waar we aanmeerden, de douaneformaliteiten afwikkelden en waar ons transfer naar Chiang Rai al klaar stond. Omdat het hotel wat ik via internet had geboekt vrij goedkoop was, hadden we er eigenlijk niet zo veel van verwacht. Maar het bleek een heel mooi hotel te zijn. Het was in thaise stijl gebouwd met een mooie tropische tuin en een mega groot zwembad. De kinderen konden dus nog even lekker een duik nemen. Je kon merken dat we 2 dagen achter elkaar heel vroeg opgestaan zijn, want Lucas kon tijdens het eten zijn ogen niet meer openhouden. Wat ben ik blij dat we deze reis in eigen hand hebben en niet iedere morgen zo vroeg op hoeven te staan!

1 augustus

David en ik waren vanmorgen al heel vroeg wakker. Er zat namelijk een grote groep van de Jong Intratours in het hotel en die vertrokken om 6 uur luidruchtig uit hun kamers. Om half 7 stond hun reisleidster op onze deur te bonzen, zij had zich in het kamernummer vergist. De kinderen hebben lekker uitgeslapen en we hebben op ons dooie gemak gegeten. Daarna hebben we ons bij de bushalte af laten zetten. Het vinden van de bus naar Chiang Mai ging gelukkig heel makkelijk en om 11.45 zaten we weer in een airconbus en ruim 3 uur later weer in het vertrouwde Chaing Mai. De dames achter de balie van het Karinthip hotel waren nog net zo vriendelijk als vorig jaar en de kinderen zijn meteen het zembad in gedoken. Er waren 6 Nederlandse jongens van Lucas zijn leeftijd, dus hij heeft met allerlei wilde spelletjes de tijd van zijn leven gehad. Omdat we wisten dat er vlakbij het hotel een laundry was, hebben we heerlijk onze vieze was weggebracht, we hadden wel 9 kilo. Voor 60 cent per kilo krijg je het weer keurig schoon en gestreken terug. Als ze dat in Nederland zouden hebben zou ik nooit meer zelf mijn kleding wassen!


Net toen we de naar de nightbazar wilden gaan belde het gezin uit Londen of we ergens gezamelijk konden gaan eten. We spraken af elkaar op de nightbazar te ontmoeten.
Het was heel erg druk op de nightbazar en door de regen heel erg benauwd, toch hebben we de nodige t-shirts, een zonnebril, een katapult en een blikken tuk-tuk gekocht. Daarna hebben we met z'n achten gegeten. Het was wel leuk de man was een Fin, de vrouw een Peruaanse en hun kinderen waren in New York geboren. Zij wonen nu in Londen en zijn hebben vrienden in Oostvoorne wonen. Om 23.00 uur hebben we, na het uitwisselen van msn-adressen, afscheid genomen.

2 augustus

Vanmorgen hebben we heerlijk uitgeslapen en uitgebreid ontbeten. Omdat we toch nog iets wilden ondernemen in Chiang Mai heb ik vanmorgen via de Nederlander die in Bangkok fietstochten organiseert, een fietstocht geboekt. De kinderen hebben eerst nog lekker gezwommen en David en ik zijn naar een overdekte markt vlakbij ons hotel gegaan. De rit met de tuk-tuk naar de compound waar de fietsorganisatie zat was trouwens nog behoorlijk stressvol. De chauffeur zei het adres te kennen, maar bleek het toch niet helemaal te weten. Hij sprak natuurlijk geen woord Engels en we kregen geen gehoor bij de mensen van de organisatie. Uiteindelijk hebben we de man in Bangkok maar gebeld en hij heeft de chauffeur de juiste weg uit kunnen leggen. Tot overmaat van ramp stopte toen de tuk-tuk ermee. De mensen die bij de fietsorganisatie op ons zaten te wachten, konden ons al van verre horen aankomen zoveel herrie maakte de tuk-tuk. Het was wel zielig voor de chauffeur want hij moest zich bij de grote weg met zijn tuk-tuk laten ophalen. Onderweg op de fiets kwamen we hem nog tegen terwijl hij zijn tuk-tuk naar de weg duwde. We hebben hem maar een flinke fooi gegeven.

De fietstocht was trouwens heel leuk, niet zo spectaculair als in Bangkok, maar toch leuk om de omgeving van CM per fiets te bekijken. We waren met 11 Nederlanders en de tocht werd begeleid door Fokke, een voormalig kok uit Zoetermeer die zijn leven in Nederland heeft verruild voor een Thais leven, en een Thais meisje in opleiding tot gids. David heeft zich opgeofferd de hele weg naast haar te fietsen! We hebben wat tempels bezocht, het leprahuis, een park met tempelruines en hebben heerlijk bij een tentje langs de weg geluncht. Voor mij was het hoogtepunt het bezoek aan de lokale markt. Fokke was gek op Thais eten en vond het leuk ons er alles over te vertellen en hij kocht overal lekker hapjes zodat we konden proeven. Voor mij ideaal want dat durf ik als ik er alleen loop toch niet uit te proberen en nu hebben we weer heel wat nieuwe dingen geproefd. Om 18.00 uur waren we weer bij het hotel waar we nog even gezwommen hebben. Nu is het hier 08.45 en zitten weer op een rijtje bij een internetcafe. We gaan zodadelijk naar het oude centrum om ergens lekker wat te eten. Over eten gesproken, vorig jaar waren we allemaal afgevallen in de vakantie, aan onze broeken te voelen is dat dit jaar niet het geval!

3 opmerkingen:

Mariëlle Weekhout zei

Ik ben weer helemaal 'bij' op jullie blog na gisteren terug gekomen te zijn uit Griekenland waar ik gezeild heb.

Het water liep me in de mond toen ik las over die lekkere hapjes op de Thaise markt.

Geniet van de rest van de vakantie!

groetjes,
Mariëlle

Lies en Johan Janzen zei

Bedankt voor alle verhalen van jullie reis. Als je thuis komen hoef je niets meer te vertellen. Met zo'n verslag ben je van minuut tot minuut op de hoogte. Op dit moment, het is 16.30 uur in de middag. Het is zwaar bewolkt in Nederland met af en toe stevige buien. Kortom ons gebruikelijke "vaarweer". wij hopen dat jullie dit nog lezen voor jullie vlucht. In iedergeval goede reis. Groetjes van ons 2en!

Unknown zei

Hoi luitjes,

Bedankt voor jullie kaart. Hij is vandaag aangekomen. Wij kunnen nog wat van die mensen leren, die met weinig tevreden zijn.

Ik las in het schriftje bij ma, dat jullie de Minnaars hebben ontmoet.

We zijn benieuwd naar jullie komende dagen, althans, wat jullie nog gaan beleven!

Jullie horen snel van ons,

groetjes,

de grootjes.